Celladın Gözleri - Doğan Özdemir - Klaros Yayınları

“Bebekken anneye bağımlı ve muhtaç kişi büyüdükçe bu bağımlılığı aşar, özgürleşir. Bu sürecin sonlarına gelindiğinde…kişi yaşlanır, güçten, elden-ayaktan düşer. Artık aynı bebeklikte olduğu gibi ikinci çocukluğu başlayacaktır. Yine bir anneye bağımlı ve muhtaç hale gelecektir.”

Mahkûm ‘Senin çocuğun var mı?’ dedi. Cellât mahcup ‘Evet’ diye yanıtladı. Bir an sessizlik oldu. Sonra ‘Ben’ dedi mahkûm, ‘Ekmek parası için bir can aldım. Şimdi karşılığını vereceğim.’ ‘Ne ilginç’ dedi cellat; ‘Ben de şimdi ekmek parası için senin canını alacağım!”