Felekin Felsefesi - Ömer Faruk Erdoğan - Çizgi Kitabevi Yayınları

Felekler ve bunların dairesel deviniminde yer bulan göksel varlıkların canlılığı, idrak ve itaat özelliklerinden dolayı bir iradeye sahip olmaları gibi hususlar bugün için modern bilimde kabul edilebilir şeyler değildir. Keldâniler, Bâbilliler, Sabiîler ve Antik Yunandan bu yana kutsallığı kabul edilen gökseller, genellikle Tanrıdan sonra ikinci öneme sahip varlıklar olarak kabul edilmişlerdir. Geçmişte maddenin çekim kanununun bilinmediği ve bu sebeple feleklere canlılık, irade ve devrî hareket özelliği verildiği gibi çeşitli iddialar olmasına rağmen, hem bilimsel hem de düşünsel bilgi birikiminin mimarları filozofların kastını doğru anlamak gerekir. Her şeyden önce bugün modern fiziğin bir taş olarak algıladığı gökteki varlıkları, metafizik bağlamından kopararak maneviyatsız bir bilimin kütle yığınları olduğuna hükmetmek, felsefenin peşinden koştuğu hakikati anlamada ortaya koyduğu emeğe haksızlık olacaktır. Kindînin dediği gibi, bütün âlemi yaratan ve Hayy ismiyle varlığa tecelli eden Allahın, yarattığı birçok şeyi cansız, hissiz ve bilinçsiz yaratması ne kadar doğru bir çıkarımdır? Özellikle Fârâbî ve İbn Sînâ tarafından varlığın Allahtan taşmasında önemli bir konumda yer alan göksel varlıklar, nefis ve maddeleriyle beraber meleklere benzetilmiş, böylece hem metafizik bir temellendirmeye, hem de din-felsefe uzlaşısı ekseninde dinî bir delillendirmeye tabi tutulmuştur. Bu konuda Gazzâlînin eleştirilerine rağmen feleklere canlılık ve irade vermede kararlı olan filozoflar, Aristonun aksine bütün âlemi, Allahın varlığının canlı bir tecellisine dönüştürmüşlerdir.