Kadınlar, Yağmur ve Kuşlar - Hikmet Çetinkaya - Cumhuriyet Kitapları

Gökyüzünün gölgesinde oturuyorlardı. Hüzün gitmiş yerini sevinç almıştı...

Olimposun eteklerinde, bir eylül sabahı uyandıklarında onlar uzak ve solgun çocukluk günlerini anımsayıp, umutla birleşen bir sese koşmaya hazırlanıyorlardı...

Erkek elinden tuttu kadının...

Dedi ki:

Gözlerin gülümsüyor yine!

Her sabah yaşlı güneşle uyanan iki sevgili el ele tutuşup suyla hesaplaştılar, rüzgâra yüzlerini sürdüler... Bir gece önce ay denize vururken oynadıkları oyun, tenha iskelede gök tanrısı Zeusu bile kıskandırmıştı... Peki aşk neydi onlar için?..

O sırada genç kadın mavi zamanlar içinde düş kuruyor, Philippe Chabanexin dizeleriyle avunuyordu...

Senden gelir her ne varsa dünyada

Sensin acısı tatlısı gecelerimin.