Munzur Efsanesi - Hayri Dede - Can Yayınları (Ali Adil Atalay)

Adım; Hasan Hayri nüfus kağıdıma Hasan Şanlı yazılı. Doğum tarihim, 1944 (Nüfusumda 1947 yazılı). Babam Alevi Dedesi Seyyid Mustafa; Hakka yürüdü. (Derviş Cemal ocağından) İlim Tunceli; İlçem Ovacık; köyüm, Ziyaret. Tahsilim; İlkokul (1950-1956), 1953te sağır oldum; 1957de eski yazıyı öğrendim; 1958de mürşidimizin icazetini aldım. 1962de Kuran okuma ve hocalık için Molla Hıdır icazet verdi.

1960lı yılların ortalarına doğru Marx, Lenin ve Stalini tanıdım; sonraları yazılarıyla Rehayı. Kendimi bir denizin içinde buldum; habire kulac sallıyordum ama çıkamıyordum. Derken denizin kenarında bir adam belirdi; gençten biri, benden daha genç. Elini uzattı, elinden tuttum; çıkardı beni: Benim adım Esat dedi. Ve daldım bir aleme, uçsuz bucaksız bir aleme; ne önü ne de sonu.

Esatı tanıyınca kimliğimi de tanıdım; bir kamcı gibi geldi bana Nefes dergisi. Şimdi yüce bir dağdayım; her taraf görünüyor. Kulaç da sallamıyorum artık. Herşey, annemin bana öğrettiği dille başlamış gibi; önceden de önce, önü olmayan bir şey Doğal din. Her taraftan alevler yükseliyor. Esatı aşan çok şeyler var orada. Babam ateş, anam toprak. Toprak ana, her şeyin dölyatağı. Belli ki bir mekanım yok; çocuklar nerede mekan tutacak, bilemem. Ziyaretliler babama 300 lira karşılığında bir yer vermişler; Munzur Babanın karşısında. Mekanım orası. Tenim orada toprağa karışırsa ne mutlu bana.