Nuray - Bir Annenin Elif Gibi Duruşu - Nuray Yılmaz - İskenderiye Yayınları

Çocuktum, gelinsin dediler… 
Çocuktum, eşsin dediler… 
Çocuktum, annesin dediler… 
Beni rolden role koydular.
Her rolümde hayallerimi çaldılar, arkadaşlık kurdum; hiç acımadan onu da ezip geçtiler.
Ben alnıma yazılan kaderimi de çok sevdim çünkü o kaderin içinde canım babam, annem, can parçası çocuklarım, ablalarım, yeğenlerim, hakikatli akraba ve dostlarım var. Kaderimde olumsuz gibi görünen her ne varsa ben onları da sevdim. Allah dilemezse yaprak düşmez. Allah’tan geleni öpüp başımın üstüne koydum. İşte bu yüzden kaderimi çok sevdim. 
Çünkü bu kaderin içinde küçük bir kız çocuğu olarak ben varım. Elime kalem verip küçük kızın hayat yolculuğunda yaşadıklarını yazdırdılar. O vakit buyurun benden bana olan yolculuğuma…