Ötağçenin Sakinleri - Kubilay Altuntaş - Karahan Kitabevi

Sessizliği bilgisayara gelen elektronik posta bozdu. İnsan kaynaklarından geliyordu. Görevli alımına onay çıkmış, uygun görülen güne randevu verilerek, görüşmelerin yapılabileceği bilgisi paylaşılıyordu. Ekteki dosyayı açtığındaysa iki adayın özyaşamöykülerinin yanında yazılı ve sözlü sınavlardaki başarıları paylaşılmıştı. Âdet olduğu üzere kitap okumak, seyahat etmek, tiyatroya gitmek gibi basmakalıp tümceler de eksik bırakılmamıştı. Her ikisi de birer deha gibiydiler. Anlaşmalı bir araştırma şirketine yaptırılan yazılı sınavda yanlışları olmadığı gibi yabancı dilde de başarılıydılar. Diplomalarına gelince, kapıları yoksul gençlere kapalı, saygın üniversitelerden alınmaydı. Belli ki kentsoylu ailelerin çocuklarıydı.

Son görüşme için zaman gelip çattı. Birinci adayın özyaşamöyküsüne göz atmak istedi.İngilizce eğitim veren İşletme Fakültesi ve sonrası yüksek lisansla taçlandırılan parlak bir yükseköğrenim yaşamı. Referanslar içinde müdür yardımcısı ve amcasının adı yazılıydı. Alınması istenen ve aslında dayatılan bu adaydı. Bilgi formunun üzerinde ön elemeyi yapanların notunu gördü. Adayın yazısının kötü olduğu, başvuru formundaki el yazısını kendisinin dahi okuyamadığı belirtilmişti. Gerçekten de bu aday için tek noksanlık gibiydi ancak gençlerin hangisi böyle değildi ki?