Öyküce Konuşmalar - Ömer Lekesiz - Meneviş Yayınları

“Ülkemiz bizim evimizdir, tanığı olduğumuz hayatlar bu evdeki hayatlardır, kültürel veriler bu evdeki verilerdir, miras bu evdeki mirastır. 40li yıllarda evrensel karakterli bir yerlilik anlayışı, öz kültüre dönüş çabası, kimlik kaygısı kendisini büyük oranda hissettirmiştir. 50li yıllarda ise, hakoyuyla seçilmiş sivillerin göreceli demokratik idaresinde, halkın öz kültürüne daha çok yönelmesi, yaklaşık kırk yıl sonra öz köklerine dönerek kimliklerini yeniden kazanmaları kısmen gerçekleşmiştir. Gelinen noktada ise, Dede Korkutla Yeşim Dormanın, Binbir Gece Masalları ile Muallakta, Arafta ve Düşlerdenin (Cem Mumcu) arasındaki mesafe teknik, teorik, biçim ve içerik planında kısalmıştır. İslamı kültürel bir bağlanmanın adı olarak da alırsak, ideolojik tercihleri ne olursa olsun bu evde yaşayan ve ürün veren her öykücü bu tanımlamanın içindedir. Vüsat O. Benerle Mustafa Kutluyu, Hüseyin Su ile Ayfer Tunçu iç içe okuduğumuzda konu ve bağlam farklılıklarının kültürel olmaktan çok, doğal, fitri ve zihni farklılılar olduğunu görürüz. Cemal Şakarın öykülerindeki yol-yolculuk imgesininin cennet arayışını simgelediğini bilmemiz, Füruzanın Çocuk öyküsündeki Mushafın geleneği, günahsız bir dünya özlemini simgelediğini bilmemize ve söylememize engel değildir.”

Türk Öykücülüğü üstüne önemli tespitler, sorular, cevaplar, tartışmalar Öyküce Konuşmalarda.....