Tiyatro Oyunlarım - Merve Yakut - Herdem Kitap

Biz Kimiz?
Evet. McLuhan haklıydı: dünya artık küresel bir köy. Ve artık hepimizin ortak bir kültürü var. Peki kendi kültürümüz, değerlerimiz... Bunların hayatımızda ne kadar yeri var? Ve biz kendi kültürümüzü unutuyor muyuz yoksa ondan utanıyor muyuz? Ayrıca insanlara ortak davranış kalıpları. ortak eğlence anlayışı. ortak mutlu olma standardı sunan ve bize biricik olduğumuzu unutturan bu sistem de neyin nesi? Ve tüm bu kaosun Içinde biz kimiz?

Şimdiki Nesil
Oyunun adına bakmayın siz, oyun aslında şimdiki nesle değil onu yetiştiren nesle sesteniyor. Siz sevgili yetişkinler! Yeni nesilden sürekli şikayet edip duruyorsunuz. Ama mademki bu nesli eksik ve kusurlu buluyorsunuz: hatanın birazını neden kendinizde aramıyorsunuz? Ebeveyn olun veya olmayın. toplumdaki yetişkinler toplumun çocuklarını büyütürler. Sorarım size. mahsul kotu çıktrysa -ki bence değil- çiftçinin hiç suçu yok mudur?

Teknolojik İsimsizler
Oyundaki ailenin her bir ferdi teknoloji bağımlılığının farklı bir zarannı ve tehlikesini temsil ediyor. Oyun bağımlısı olan evin oğlu telefon başında boşa geçen zamanımızı, tembelleşmemizi ve amaçsızlaşmamızı: ablası hayatımızı sosyal medyaya göre şekillendirmemizi ve bunun bize getirdiği özguvensiz ve mutsuz ruh halini: annesi bilgilerin gizliliği ve güvenilirliği konusunda yaşadığımız şüphenin bizde yarattığı korku ve paranoyayı: babası ise sosyal medyada farklı bir kimlik almanın ne kadar kolay olduğunu. sosyal medya kimliklerinin sahteligini ve daha da tehlikelisi bu sahte klmliklerimize yavaş yavaş kendimizin bile inanışın anlatıyor.