Boşlukta Yankılanan İç Sesler - Cansel Candemir - İkinci Adam Yayınları

Ya da ben de mi çıksam sokağa? Ayrı bir köşede hiç basılmamış karlara basarım. Adam yapamam ben, kardan balon yaparım. Beceremem onlar gibi oyun oynamayı. Bu yüzden insanların oynadıkları oyunlara da aklım ermez. Düşünür dururum. Anlamaya çalışırım, anlayamam. Zaten sonra da yorulur, anlamaktan vazgeçerim. O kadar hesabımı bilmem ki, kısık ateşte soğanları bile pembeleştiremem ben. Ya bembeyaz kalır yahut yanmaya yüz tutarlar. Hiç ince hesaplar yapamam. Kardan topları ile oynayıp kaçıverdiler evlerine insanlar. Eee? Adam ne olacak? Hep yalnız kaldı. Başından beri yalnız olsaydı üzülmezdim onun için. Ama ilgi ve şefkate alışık biri için sonradan kalınan yalnızlığın ne demek olduğunu bilirim. Adamı sırf kardan diye yalnız bıraktılar. Önce yaptılar, sonra bıraktılar. Yapmasalardı keşke...