Celâl Soycan Şiirinin Ontolojik Çözümlenmesi adlı çalışmada şairin “Beyhûde” şiiri eleştiri nesnesi edinilmiştir. İki makaleden oluşan bu çalışma, “Beyhûde” şiirini yüzey ve derin yapıda çözümlemektedir. “Celâl Soycan’ın ‘Beyhûde’ Adlı Şiirinin Ontolojik Eleştiri Kuramı Açısından Çözümlenmesi” adlı makale, şiirin varlık tabakalarını önceleyen yüzeysel bir bakışı içerir. Bu makale, metni daha çok ses, söyleyiş ve anlam açısından çözümler. “Celâl Soycan’ın ‘Beyhûde’ Adlı Şiirini Lacan ve Heidegger Odağında Okumak” adlı ikinci makalede ise eleştiri nesnesi edinilen metni psikanalitik, varoluşsal, dilbilimsel, tarihsel ve antropolojik açıdan yakın okumaya alarak metni örgütleyen derin düşünceye yaklaşılmaya çalışılmıştır. Celâl Soycan’ın şiir evreni sadece ilhamla yetinmez, kendilik bağlamında epistemik, ontolojik, estetik ve poetik olarak çalışılmış imgeleri de içerir. Şiir ve kültür bilgisi açısından işlek bir şiirsele sahip olan şair, şiir okuyucusunun elitist olmasını arzulamaktadır. Şairin şiirselindeki imge, metafor, metonimi, mit kullanımı; ses uyumu ve sözün arkaik yapısına önem vermesi; olumsuzlama, zıtlıklar, yinelemeler, sapmalar, dilsel sürçmeler yoluyla yaratılan kaos ve düzen, ben ve sen, anne ve bebek, kadın ve erkek, aşk ve dil, akıl ve kalp, ten ve tin, özne ve nesne, doğa ve kültür düalizmi, gerilimi, öznenin/benin bilinçdışı ve ontolojik öyküsünü işaretlemektedir. Yani şair, dil ile oluşan şeyi yine dil ile çözümlemeye çalışmaktadır.
