İslam İlim ve Düşünce Geleneğinde Adudüddin el-İci - Eşref Altaş - İsam Yayınları

Adudüddin el-îcî (ö. 756/1355), İslâm düşüncesinin erken dönem metinlerinin yorumlanarak yeniden düşünce dolaşımına sokulduğu ikinci klasik dönemin ve araştırma yöntemlerini tahkîk diye isimlendiren âlimlerin yaşadığı tahkik çağının en önemli temsilcilerinden biridir. Başta kelâm olmak üzere fıkıh usulü, tefsir, akait, dil ilimleri, ahlâk, araştırma ve münazara âdâbı gibi farklı alanlarda eserler kaleme almış, bu eserler İslâm düşüncesi ve özellikle Osmanlı ilim anlayışı üzerinde kalıcı bir tesir bırakmış, asırlarca ders kitabı olarak okutulmuştur. Kendisi de Osmanlı ulemâsının ideal âlim modellerinden birini oluşturan îcînin bütün eserleri, şerh ve hâşiyelere esas/metin teşkil etmiş, özellikle onun el-mevâkıfta ortaya koyduğu sistematik, bütün ilimlerde örnek alınmıştır.

Adudüddin el-îcîyi çeşitli yönleriyle tanıtmayı hedefleyen elinizdeki bu eser, alanında uzman araştırmacıların yazdıkları başlıca üç grup makaleden oluşan derleme bir kitaptır. İlk grup makale, îcînin hayatını, entelektüel yönelimini ve çevresini anlatmakta, ikinci grup makale onun inanç, düşünce, ahlâk, yöntem, dil felsefesi ve yorum gibi konularda dile getirdiği görüşleri ele almakta, üçüncü grup makale ise, îcînin eserleri üzerine gelişen şerh ve hâşiye tarzındaki eserlerin oluşturduğu literatürü ortaya koymayı amaçlamaktadır. Eserin en önemli özelliklerinden biri kuşkusuz îcînin kısa risâlelerinin tamamının hem orijinal metinlerini hem tercümesini içermesidir. Bu eser, îcî çalışmaları için kaynak olması yanında, monografik bir ders kitabı özelliği de taşımaktadır.