Kaderin Kaderi - Zahide İzmir - Gece Kitaplığı

Aaahh aşk!..Aaahh!..Kimileri düşürürsün çöllere, çevirirsin gözyaşını göllere… Kimini ağlatırsın gündüz gece, sonra da yazdırırsın hece hece… Kiminin de kör edersin gözünü, cayır cayır kavurursun özünü… Uğrarsın da hiç bakmadan yaşına,bal sunarsın zehir katıp aşına… Bazısına deldirirsin dağları,öldürürsün yaşayan hep sağları… Kim düşerse istemeden kuyuna, dönüp bakmaz sevdiğinin huyuna… Bir kez görmek için can verdirirsin, asla sanmam murada erdirirsin…Çok ağlatıp çok az mutlu edersin, bir kere de seven murada ersin… Neden bilmem sevene hep vurursun, hiç durmadan ağlatırsın durursun… Bir çoğunu hemen hasta edersin,hesap sorsalar bilmem ki ne dersin?.. Yaşlar bitti kan ağlattın gözümü, ey aşk! Duymaz mısın sen hiç sözümü?..Hem sevdirip hem de pişman edersin, neşeden çok sevene hep kedersin… Hayat güzel gelip dokunma bana,neden darılır sevenler hep sana?..Amacın ne?Gel bir çözüm bulalım,artık düşman değil hep dost kalalım…Aşk acısı dinmez çok derin yara,Mevlâm bizleri de düşürme dara...