Mesela - İlhan Kurt - Çıra Yayınları

İnsan tanrı edinmekte mahir Unutup tapılacak olanı, sahte secdeler yontmakta Kaderin içinde bir kalem olmak hevesi tutuşunca ulvî bir gaye gibi bağrında Yazgının kâğıtta bıraktığı o derin cızırtı Yarınca aklının kavi duvarlarını Ateşi artırır, yangını harlar İdam sehpaları, derin kuyular, penceresiz zindanlar Kalbinin otağına yerleşen o haz Söker bir olanın birliğine dair bütün delilleri yüreğinden Yok etmek için her şeyi, her şey elindedir artık İnsan tanrı edinmekte mahirdir Benim nasibimde çıkmak varmış Musanın yurdundan, Ademin inancını bir mağarada işitmek Beyaz, lekeli elbiselere karşın simsiyah bir kumaştan gömlek dikip kendime Bir nurlu avucu öpmek Düşmeden tunca, mermere, Eğmeden başımı hazzın o ağır kokusu karşısında Bu habis gölgenin altında dimdik yaşamak