Tüm İnsanların Pusudaki Üç Düşmanı - Abdullah Uyar - Kardelen Yayınları

Makamları, mevkileri, etkileri ve yetkileri ne olursa olsun; hiç bir insan, ne yüce Allaha nede devlete karşı kesinlikle Hür ve Özgür Değildir! Eğer hür ve özgürseler: Devletler, neden kuruldu? Anayasalar ve yasalar neden kondu? Mahkemeler, neden kuruldu? Cezaevleri neden yapıldı?

Eğer insanlar, Allah’a karşı hür ve özgürseler: Neden hasta oluyorlar? Neden yaşlanıyorlar? Neden Ölüyorlar Servetlerini, saltanatlarını ve sevdiklerini ölümle neden bırakıp gidiyorlar?

Hani hürriyet, hani özgürlük nereye gitti? Baskı olmadan: Hür ve özgür iradesiyle Allahı devlet yönetimine, sosyal ve özel hayatına karıştırtmayanlar, egemenliğine, hakimiyetine, yönetimine girmeyenler, Kur’an da ki emirlerine ve yasaklarına itaat etmeyenler. Yüce Allah’ın yarattığı havayı teneffüs etmesinler, suyu içmesinler, bitkilerden hiçbir şey yemesinler kendilerine verdiği: Gözleri, kulakları, elleri, ayakları, dili ve dudakları, kullanmasınlar. Allah’ın dünyasından çıksınlar; başka bir dünyaya gitsinler. Böylece Hukuka Saygılı olduklarını göstersinler; Eğer Hukuka Saygıları Varsa… Hukuk ve Adalet Bunu Gerektirir.

İnsanlar çalıştıklarından, sattıklarından veya kiraya verdiklerinden bir karşılık veya para isterler! Yüce Allahta insanı yarattığının, verdiği hayatın, aklın, gücün kulakların, gözlerin, ellerin, ayakların, suyun, gıdaların, menfaatine verdiği diğer şeylerin karşılığında, egemenliğine, hakimiyetine teslim olmalarını, Kur’an da ki emirlerine ve yasaklarına itaat etmelerini insanlardan İstemesi Yüce Allahın Hakkı Değil mi? O’nun bu hakkını, vermezsek: Öfkelenip deprem, sel, tsunami ve benzeri Felaketlere bizi mahkum etmez mi? Mahkum Ettiğini Kur’an aracılı ile insanlara şöyle bildirip uyarıyor:

“Nitekim onlardan her birini Günahları sebebiyle suçüstü yakaladık! Kiminin üzerine  Taşlar Savuran rüzgarlar gönderdik, kimini korkunç bir ses yakaladı, kimini yerin dibine geçirdik kimini de suda boğduk. Allah onlara zulmetmiyor, asıl onlar kendilerine yazık ediyorlardı”. (Kur’an Ankebut suresi 40 ayet)