Gizemli Yahudi - Wolf Messing - İlgi Kültür Sanat Yayınları

Dünyanın en iyi telepatı olarak kabul edilen ve İkinci Dünya Savaşında, Stalinin neredeyse tüm kararlarında danıştığı Wolf Messing, yoksul bir Musevi ailesinin çocuğu olarak 10 Eylül 1899da, Varşovada doğdu. Ailesi, Naziler tarafından öldürüldü. Polonya 1939 yılında Naziler tarafından işgal edildiğinde Rusyaya kaçtı.

Polonya sınırındaki tüm Nazi kontrol noktalarından düşünce aktarımı ve telkin yeteneklerini kullanarak geçti ve Sovyetler Birliğine sığındı. Zihinsel yeteneğini ilk olarak,11 yaşında bindiği bir trende kullandı. Trende, biletleri kontrol eden görevliye, telkin yeteneğiyle, bir gazete parçasının bilet olduğuna inandırdı. On altı yaşında Viyanada, Albert Einstein ve Sigmund Freud ile tanıştı. Onlarla telepati, düşünce aktarımı ve telkin deneyleri yaptı. 1927de Hindistanda, Gandhi ile düşünce aktarımı deneyi yaptı.

Stalin, Wolfun yeteneklerini kullanarak, Hitlerin yenileceğini ve İkinci Dünya Savaşını SSCBnin kazanacağını öğrenmişti. Askerî stratejisini, Wolfun da katıldığı Kremlindeki gizli seanslarında hazırladı. Bu kitap, hâlen Stalinin arşivinde gizlenen kayıtlarından çıkartılarak yayımlandığında Batıda büyük yankılar uyandırdı.

Rusya ve Almanyanın arasında herhangi bir anlaşmazlık olmadığı, iki ülkenin bir saldırmazlık antlaşması yaptığı dönemde, İkinci Dünya Savaşının çıkacağını, Avrupanın Naziler tarafından işgal edileceğini,1945te savaşın sona ereceğini, Sovyet tanklarının Berlin sokaklarını çiğneyeceğini söylemişti. II. Dünya Savaşının ne zaman biteceğini kimsenin bilmediği günlerde, savaşın 1945 Mayısında biteceğini söylemişti.1937de Hitler Doğuya saldırırsa ölür. dedi ve Hitler, kellesine 200.000 Mark ödül koydu. Şimdi olağanüstü yeteneklere sahip olan Messingin ağzından - muhtemelen Stalin tarafından Messingin gerçekte ne kadar hünerli olabileceğini anlamak için yaptırılan- şu iki olayı dinleyelim:

Temiz bir kâğıt parçası ile Merkez Bankasından 100.000 ruble almam gerekiyordu. Ama bu deneyin sonucu az kalsın trajik olacaktı. Veznedara geldim ve okul defterinden kopartılmış bir sayfayı uzattım. Küçük valizi açtım ve bankonun önüne koydum. Yaşlı veznedar kâğıda baktı ve kasayı açtı. Yüz bini rubleyi saydı... Kâğıt parçasını bilet olarak görmesini sağladığım trendeki memurla yaşadığım olayın tekrarıydı benim için. Sadece şu an bunu hiç zorlanmadan yapıyordum. Valizi kapattım, salonun ortasına çekildim. Yaptığımız deneyle ilgili tutanağı imzalayacak olan şahitler yaklaştılar. Bu formaliteyi hallettikten sonra aynı valizle veznedara döndüm. O, bana baktı; ödenmiş çeklerle aynı çiviye taktığı kâğıda baktı, içinden bozmadığımız para destelerinin çıkarmaya başladığım valize baktı... Sonra aniden oturduğu sandalyeye yaslandı ve inlemeye başladı... Kalp krizi geçiriyordu... Ne mutlu ki sonra iyileşti.

Başka bir denemede, çok sıkı korunan yüksek mevkide bulunan bir görevlinin odasına girmem gerekiyordu. Tabii giriş kartı olmadan. Bu denemeyi de kolayca yerine getirdim.