II. Meşrutiyet Dönemi’nde Girit Meselesi ve 1910-1911 Yunanistan Boykotajı

Girit, stratejik konumu nedeniyle fatihlerin dikkatini her yüzyılda üzerine çekmeyi başarmış Akdenizin en önemli adasından biridir. Girit, Yunanistanın bağımsızlığını kazanması ile Yunan siyasetinin bir parçası hâline gelmiş ve bu durum, Giritin XIX. yüzyılını âdeta isyanlar yüzyılı hâline getirmişti. Girit ayrıca büyük devletlerin konsoloslarının Şark meselesini uygulama alanı da olmuştu. Özellikle İngilterenin Giritte uyguladığı ikili politika, Giritin kaderini de etkileyecek ve XIX. yüzyıl, Giriti Osmanlı İmparatorluğu için âdeta bir “çözümsüzlük” ve emanet (vedia) hâline getirecekti. II. Meşrutiyetin ilanı, Girite olan Osmanlı kamuoyunun ilgisini de arttıracaktı. Osmanlı Hükûmetinin Girit politikası, “statükonun devamı” çerçevesinde olayları protesto etmek ve İngiltereye güvenmekten ibaretti. Bu nedenle Osmanlı kamuoyu, Giritte Osmanlı hukukunun yok sayılmasına ve Giritli Müslümanların feryatlarına tepkisiz kalmamış ve bu tepkiler, bilinçli bir eyleme dönüştürülerek önce protesto ve mitingler ile daha sonra da Yunanistana karşı boykot hareketleri ile kendini göstermişti. Mitingler halkın Girit için azim ve kararının göstergesi olmuş ve dönemin en yaygın sloganı Ya Girit Ya Ölüm! sözleriyle vücut bulmuştu. Girit için Yunanistana uygulanan boykot (1910-1911) ise âdeta “iktisadi harp” niteliğinde, o dönemin en uzun soluklu, en geniş katılımlı, planlı ve programlı bir halk hareketi olmuştu. Yunanistana boykot, 1911 yılı sonlarında noktalanmış ve 1913 yılında korkulan olmuş; Giritin semalarında “mavi beyaz” bayraklar dalgalanmıştı.