Yüzündeki Hüznüm - Utkan Yazgan - İkinci Adam Yayınları

Uzun bir yol var önünde. Hayatı kastediyorum...Hep böyle söylerler ya daha etkileyici olsun diye. Ama hayat aynı hayat işte. Bir yoldaş bul kendine, bir arkadaş. Yoksa çekilmez bu uzun yol. Cam kenarı olmasın ama. Koridor tarafı olsun...Koridor tarafı olsun ki, dalıp gitme gözünün önünden geçerken hayat. Koridor tarafı olsun ki, yanı başında duranların, yanından gelip geçenlerin farkında ol. Dosta dost, düşmana düşman gibi davran diyeceğim ama roller karıştı artık.

İçinden geldiği gibi davran. Adı hayat işte. Ağlamak da var gülmek de, sevmek de var kırılmak da. Arada bir çıkar yerinden anı haritanı. Neredeydin, nereye geldin bir bak. Yoksa karıştırırsın yolunu. Daha önce girdiğin yollara girersen yine bilmiyormuş gibi davranma sakın. Yoksa bir çıkmaza girersin benim gibi. Çıkmasına çıktım ya...Yine oradayım galiba! E o da senin yüzünden. Uzun bir yol var önünde. Ben...Koridor tarafındayım...Camdan yansıyan yüzüne bakıyorum...Yüzüne yansıyor hayat. Çok güzelmiş diyorum içimden. Sonra birden irkiliyorum!!! Düşlerim kaldı bundan önceki durakta. Onu da almış atmış muavin bir tarafa. Kırılmış birçoğu...İniyorum. İnip, kırık düşlerimin peşinden gidiyorum. Yüzüne bakıyorum; yüzüne yansıyor hüznüm...Yüzüne, hayata ve getirdiği hüzünlere yazıyorum...

Yazmak gibi olsaydı hayat
Silmek gibi Konu daha başından belli
Yazmak gibi olsaydı hayat
Sevmek gibi olsaydı yüzün
Ve düşünmek gibi olsaydı zaman
Yüzünü, ellerini, gözlerini
Çabuk geçerdi bu vakit
Öyle de olmaz ya!!!
Şimdi sevmek gibi zaman
Hem geçsin istersin durmadan
Hem dursun istersin
İlk gün ki gibi anılara karışmadan
Yazmak gibi olsaydı hayat
Sevmek gibi olsaydı yüzün
Yanmak gibi olsaydı ateş-i aşkından
Hem dursun istersin, hem geçsin
Acısından yüreğindeki hançer kesiğinin...